صفت در زبان روسی

صفت:

صفت قسمی از کلمه است که عموماً با اسم به کار می‌رود و به بیان ویژگی‌ها، خصوصیات و نشانه‌های آن از جهات مختلف می‌پردازد.

Русский (روسی), красивый (زیبا), старый (کهنه، قدیمی)

اسمی که به همراه صفت می‌آید، موصوف نامیده می‌شود.

Русский журнал (صفت  و موصوف)

ساختمان صفت همانند دیگر کلمات از دو بخش تشکیل شده است: پایه و پایانه صرفی. پایانه‌ی صرفی در صفات بلند اکثراً  از دو حرف تشکیل شده است.

Красив (پایه)/ ый (پایانه صرفی)

صفت در زبان روسی دارای ویژگی‌های دستوری شمار، جنس، حالت، جاندار-بی‌جان، شکل کوتاه و بلند و درجه‌ی مقایسه است. تمامی ویژگی‌های مربوط به صفت ازنوع تغییردهنده بوده و نوع آن‌ها براساس ویژگی‌های دستوری موصوف تعیین می‌شود. بنابراین صفات از اسم خود تبعیت می‌کنند. به عنوان مثال اگر اسم مفرد مذکر باشد، برای آن باید یک صفت مفرد مذکر آورده شود.

با توجه به ویژگی‌های شمار و جنس در موصوف، صفات دارای سه شکل مفرد (مذکر، مونث و خنثی) و یک شکل جمع می‌باشند.

 

شمار		جنس
جمع	مفرد
Красивые улицы خیابان‌های زیبا	Красивый парк پارک زیبا	مذکر
	Красивое море دریای زیبا	خنثی
	Красивая рубашка پیراهن زیبا	مونث

 

صفت به عنوان قسمی از کلمه عموماً در پاسخ به سوال какой? (چطور؟، چه؟، چگونه؟، کدام؟) به کار می‌رود.

М.Р.	Ж.Р.	С.Р.	Мн.ч.
Какой?	Какая?	Какое?	Какие?
Какой журнал? چه مجله‌ای؟	Какая книга? چه کتابی؟	Какое здание? چه ساختمانی؟	Какие книги? چه کتاب‌هایی؟
Новый журнал. مجله‌ی جدید	Хорошая книга. کتاب خوب.	Высокое здание. ساختمان بلند.	Хорошие книги. کتاب‌های خوب.

 

کاربرد صفات و نقش آن‌ها در جمله:

صفات در جملات عمدتاً در ترکیب با اسم گروه‌واژه‌ی “موصوف و صفت” را تشکیل می‌دهند. در زبان روسی، محل قرار گرفتن صفت، معمولاً قبل از موصوف می‌باشد:

Он способный  (صفت) студент (موصوف).

او دانشجوی مستعدی است.

گروه‌واژه‌ی صفت و موصوف در جملات می‌تواند نقش‌های دستوری مختلف را بپذیرد.

Иностранные (صفت) студенты (موصوف) часто поступают на наш факультет.

دانشجویان خارجی اغلب وارد دانشکده‌ی ما می‌شوند.

گروه‌واژه‌ی موصوف و صفت در عبارت بالا در نقش فاعل به کار رفته است.

صفات همچنین می‌توانند گاهیدر ترکیب با اسم یا ضمیر در نقش گزاره‌ی اسمی به کار روند. در این حالت محل قرارگیری صفت، بعد از اسم یا ضمیر (یعنی بعد از نهاد) می‌باشد:

Этот студент способный.

Студент (نهاد)

Способный (گزاره‌ی اسمی)

انواع صفت به لحاظ مفهوم:

• صفات کیفی؛
• صفات نسبی؛
• صفات ملکی.

الف) صفات کیفی: صفاتی که ویژگی‌های کسی یا چیزی را به لحاظ اندازه، وزن، کیفیت، سن و … بیان می‌کنند. مانند:

Большой (بزرگ), тяжелый (سنگین), хороший (خوب), старый (مسن، پیر، قدیمی), добрый (مهربان), горький (تلخ), сладкий (شیرین), умный (عاقل).

ب) صفات نسبی: صفاتی که ویژگی‌های کسی یا چیزی را براساس نسبت آن‌ها به کسی، چیزی، مکانی یا زمانی بیان می‌کنند، مانند:

Детский (کودکانه، بچگانه), деревянный (چوبی), городской (شهری), дневной (روزانه).

پ) صفات ملکی: صفاتی که ویژگی‌های کسی یا چیزی را براساس مالکیت آن‌ها به فردی یا به حیوانی بیان می‌کنند. مانند:

Мамино (صفت ملکی) пальто (موصوف).

پالتوی مادر.

Наташина (صفت ملکی) книга (موصوف).

کتاب ناتاشا.