واژگان روسی دخیل در گویش مازندرانی

یکی از اصلی‌ترین عوامل غنای مجموعه واژگان هر زبان، وامگیری است. وام‌واژه‌ها مناسبات قومی، روابط اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بین ملت‌ها را منعکس می‌سازند.هدف از این پایان‌نامه تعیین چگونگی وامگیری واژگان روسی توسط گویشوران مازندرانی است.با بررسی این واژه‌ها می‌توان از روند تأثیر همسایگان روس‌زبان بر گویش‌های ایرانی شناخت بهتری به دست آورد و نکاتی را در مورد تاریخچه روابط زبانی و فرهنگی دو ملت روشن ساخت.در فصل اول جنبه‌های تئوریک کار، یعنی مواردی از قبیل واژه‌شناسی و اهداف آن در زبان‌شناسی، فرهنگ‌نویسی و انواع مختلف فرهنگ لغات در زبان‌های روسی و فارسی، وامگیری و مشخصه‌های آن در علم زبان‌شناسی، مفهوم گویش و انواع آن و ویژگی‌های عمومی گویش مازندرانی مورد بررسی قرار می‌گیرند.فصل دوم وام‌واژه‌های روسی در گویش مازندرانی را از دیدگاه تغییرات معنایی و آواشناسی بررسی کرده و به نکات مهم ریشه‌شناسی نیز اشاره می‌کند. در این پایان‌نامه در وهله نخست واژه‌هایی مورد بررسی تفصیلی قرار گرفته‌اند که فقط در گویش مازندرانی کاربرد دارند و در زبان فارسی معیار اثری از آنها دیده نمی‌شود. تنها در مواردی به بررسی واژه‌های مشترک میان گویش مازندرانی و زبان فارسی معیار پرداخته شده که کاربرد این واژه‌ها در گویش محلی از جنبه خاصی حائز اهمیت بوده است. بر اساس تجزیه و تحلیل‌های ارائه شده می‌توان به نتایج مشخصی از روند وامگیری واژگان از زبان روسی توسط گویشوران مازندرانی و هم‌چنین به کیفیت تغییرات معنایی کلمات به هنگام وامگیری پی برد.